Ons pap stelde voor dat hij Kelly graag onder zijn hoede wilde nemen. Wat geweldig! We hebben haar 2 jaar geleden nog gezien toen we met kerst in Nederland op vakantie waren, geweldig was dit weerzien!!
Na 4 jaar voor haar hebben gezorgd, samen met de hulp van Yvette, kregen we echter slecht nieuws. Kelly had een tumor in haar buik waar de artsen niks aan konden doen. In december vorig jaar was het al niet zeker of Kelly er nog zou zijn als ons pap terug zou komen van zijn bezoek aan ons maar ze was er gelukkig nog. Maanden zijn er nog voorbij gegaan en niemand snapte er iets van. Haar buik was ondertussen flink gegroeid, je kon nu duidelijk zien dat we iets aan het groeien was dat er niet hoorde.
Ondertussen werd Kelly flink verwend, zo kreeg ze biefstuk of zalm voor dinner en voor de brokjes van Frolic, waar ze normaal helemaal gek van werd, draaide ze haar hoofd de andere kant in! Kellyke was een echt dametje, zou zo een mens kunnen zijn. Ze had heel duidelijk haar wensen en liet het merken wanneer haar iets niet aanstond. Klinkt misschien gek maar ik herkende me altijd in haar, daarom ben ik verliefd op haar geworden toen ik haar uit het asiel heb gehaald in 1996. Ze had een bepaalde blik in haar oogjes en ik MOEST haar eruit halen, haar "redden" van een plek waar deze dame helemaal niet in thuis paste.
Pap, Caroline, Yvette en Joris bedankt voor de zorg voor Kelly al die jaren en heel veel sterkte. Een huis is altijd zo stil zonder een vrolijke viervoeter
XX Anouk en Ben
Kelly 15 juni 1996 - 1 augustus 2009
